مرکز آموزشی درمانی کوثر

به محرم که می‌رسی، عاشورا را به یاد می‌آوری و حسین را… 

عاشورا یعنی قطرات اشکی که حسین برای فردای اهل بیت خویش ریخت، عاشورا یعنی جمع کردن خارهای بیابان در شب تاریک،یعنی سیراب کردن کودک شیرخواره با سرانگشتان پیکانی تی،عاشورا یعنی ضجه های کودکانی غریب درصحرایی سوزان،یعنی فرو رفتن خارهای بیابان در پاهای کودکانه ای که به دنبال عشق ندای لبیک سرداده بودند،یعنی اوج مردانگی و ایستادگی،یعنی تجسم تمام غیرت هایی که در چشمهای نجیب عباس سو سو میزد،عاشورا یعنی دلدادگی به سرچشمه پاکیها،عاشورا یعنی صدای گریه هایی که از سر تشنگی در گلو خفه میشد،یعنی پر کردن مشک آب در عین عطش،یعنی پرپر شدن و دم بر نیاوردن،یعنی به آسمان پرتاب کردن خون گلوی شش ماهه ای که از تشنگی به چشمان پدر خیره شده بود،یعنی دفن کردن تمام احساس خویش در پشت خیمه ها،عاشورا یعنی وادع آخرین خواهری خسته با برادری از جنس نور،یعنی عین صداقتی که در آسمانها نظیر نداشت

به خود ببال که عاشق و شیفته‌ حسینی و عشق به حسین خیمه‌ همیشه افراشته در جان توست؛ خیمه ای به وسعت همه‌ هستی، خیمه‌ای به بلندای همه‌ آسمان‌ها و کهکشان‌ها، با خوانی گسترده از عطش که تشنگی بشریت را پایان خواهد داد. هرگز مباد بی این عشق زندگی کنیم و بی این محبت بمیریم.

فرا رسیدن ایام عاشورا و تاسوعای حسینی تسلیت باد